656- دغدغه ی این روزای من، همراهی با یه آدم

این روزا یکی از دغدغه های اصلی ام شده یادگیری و صحبت به این زبان. البته خیلی هم آدم با پشتکاری نیستم اما خب چند تا کلاس میرم.

فک کنم یکی از وظایفم به عنوان یک آدم، شده همراه شدن با یه آدم افسرده که دست و پا می زنه تا خوذشو به یه ساخلی برسونه. خیلی کم سن و ساله و من به شوخی میگم اگه خیلی زود ازدواج کرده بودم این هم سن بچه من بود.  پدرو مادرش جدا شدن و این نتونسته با موضوع کنار بیاد. دانشگاه نمی اومد. یه روز دیدمش و دعوتش کردم به روزانه به یه قهوه. فک نمی کردم قبول کنه اما قبول کرد و الان حداقل هفته ای 4 روز میاد دانشگاه. همه متعجن می بینمش. به استادم گفتم قضیه رو. خوشحال شد.

دغدغه ی فروش و خرید خونه هم هست. 

خدایا همراهی و راهنمایی مون کن لطفا

انین