557- دوچرخه ی گلگلی من :-)

بالاخره ما رفتیم و یه دوچرخه برا من خریدیم :-)

یعنی اونقدر خوشحال بودم که حد نداره. مثل بچگی هام که تا یه چیزی برام می خریدن تا صب بغلش می کردم باهاش می خوابیدم. خخخخخخخخ

البته به خاطر دور بودن و تاریک بودن مسیر که مجبور بودیم بعداز سر کار بریم، کمی تردید داشتمادامه بدیم مسیر رو یا نه، حتی یه لحظه هم پشیمون شدم و اگه قوت قلب از طرف تو نبود و عزم راسخت که برا من حتما اون شب دوچرخه بخریم برگشته بودم :-)

درسته که الان فصل بارون و برف هست اینجا اما دو دارم بازم سوار دوچرخه بشم

مرسی خدا جونم

مرسی از تو بابت حمایت و وقت و انرژی که گذاشتی :-*

امیدوارم خاطره ی بد ِ دفعه ی قبل از شهر لا. کمی از ذهن های هر دوتامون رفته باشه

:-)