بخواهی حرف نمی زنم اما بگذار چراغت روشن بماند که دلم را قرص کند که اگر اتفاقی برایم افتاد چراغی می تواند دستم را بگیرد (نپرس چگونه اما حتما راهی خواهد بود)
چراغ روشن ات دلگرمی من است در روزهای تعطیلی که یکی است که مرا می بیند و می شنود
قلبم می پوسد از خاموشی
منعجم امروزم را چگونه سر کردم با این چراغ خاموش
اما در این کار اصراری نمی کنم. می گذارم تا تو هر گونه که راحتی رفتار کنی
و همین خوب است :-)
من زندگي مي كنم...برچسب : نویسنده : amandalifeo بازدید : 121