553- مهاجرت

دیروز همکارم میگه شماها چرا ین قدر زیادین؟ هر گروهی از دانشگاه میری می بینی چند نفر از هموطنانت اونجا هستن. پرسید: آیا شماها همدیگه رو از قبل می شناسین که به هم خبر میدین بیایین فلان جا؟ :-) توو دلم یه خخخخخخ گفتم. اما واقعیتش اینه که ما زیادیم چون خیلی ها دارن میرن از کشور

بهش گفتم که ما همدیگه رو اصلا از قبل نمی شناختیم و گاهی در خارج هم تمایل چندانی به برقراری ارتباط با هموطنانمون نداریم (البته این قسمت آخر رو بهش نگفتم) ولی ما آدم های با پشتکاری هستیم وقتی ببینیم برا رسیدن به اهدافمون باید مهاجرت, کنیم انجام می دیم

فقط یه جمله به حرفام اضافه کردم: مهاجرت, خیلی سخته. با اینکه شناختن مردمان و کشورها و فرهنگ های جدید هیجان انگیزه، به همون اندازه و شاید یه کم کمتر، مهاجرت, و پشت سر گذاشتن شهر و کشور و خانواده انتخاب سختیه. اینکه بیای جایی که هیچی ازش نمی دونی و کم کم، مثل قلمه ای که می ذاری توو آب تا ریشه بده باید کم کم با تلاش ریشه بدی و چند نفر بشناسنت و فرهنگ رو بشناسی.